عشق حقیقی چیست؟ بررسی درک عشق و نیاز

عشق شالوده بشر است. تولدمان با عاشقی پدر و مادرمان آغاز می شود و در هر مقطع و دوران عشق را به گونه ای تجربه می کنیم. اما مهم است که درک درستی از عشق و عشق ورزی داشته باشیم. من (الهه ربانی) در این مقاله می خواهم درک درستی از عشق و تفاوت آن با نیاز را به شما ارائه کنم.

عشق یا نیاز؟

آنچه که ما امروزه آن را عشق می پنداریم، در حقیقت تملک گرایی‌ای بیش نیست؛ تملک و سلطه جویی از نیاز می آید. شما چیزی را مال خود می کنید که به آن نیاز دارید. اما عشق هرگز صرفا برای رفع نیاز های ما نبوده و نیست. عشق ازادگی و به اشتراک گذاشتن وجود خود با کسی است که او را لایق خود می دانیم. در اشتراک گذاری نیز مسئله نیاز به چشم می خورد. چرا که اساسا انسان موجودی اجتماعی می باشد و به دیگری نیاز دارد. اما عشق، صرفا از سر نیاز بسیار غلط می‌باشد و این گونه هرگز نمی‌توانید طعم و لذت یک عشق حقیقی را بچشید. ازدواج کردم چون احساس تنهایی می کردم! ازدواج کردم چون نمی دانستم شهوتم را چطور ارضا کنم! ازدواج کردم تا کمبود های عاطفی‌ام را همسرم جبران کند! و… اینها عشق نیستند بلکه رفع نیاز هستند. چرا که اگر اینها نبودند، ممکن بود هیچ گاه ازدواج نکنید!

بیشتر بخوانید:
چاکرای چهارم چیست و چه خصوصیاتی دارد؟

چرا ازدواج می‌کنیم؟

هر فرد از ازدواج هدفی دارد. اما به طور کلی نیاز های ما نباید ملاک و دلیل ازدواج یا وارد شدن به یک رابطه عاشقانه باشند. قطعا وقتی به درستی وارد یک رابطه می شوید، شریک عاطفی‌تان به شما محبت می کند و یکسری نیازهای شما را براورده می کند. اما باید بدانیم او مسئول پر کردن خلا های روحی و روانی ما نیست.

سرچشمه عشق کجاست؟

سرچشمه عشق خود شما هستید. شاید این حقیقت برای شما تلخ باشد اما ما در عاشقی هم به دنبال خودمان هستیم. فردی که جذب او می شوید، ویژگی ها و چیزهایی دارد که شما طالب آن هستید اما آنها را در وجود خود گم کرده اید و اکنون در وجود او یافته اید. لحظه‌ای، فردی که عاشقش هستید را تصور کنید و از او بپرسید: (( چه چیزی در تو هست که در من گمشده است؟)) اجازه دهید ناخوداگاهتان پاسخ بدهد. پاسخش شما را شگفت زده خواهد کرد. وقتی شروع می‌کنید نیمه های گمشده خود را در وجودتان پیدا کنید، این عشق کم کم به تعدیل می رود و اینجاست که آن عشق آزاده متجلی می شود.

بیشتر بخوانید:
بررسی مبحث انرژی از بعد متافیزیک – بازی انرژی

نیمه گمشده تان خودتان هستید!

حالا خودتان یار تنهایی خودتان شدید و دیگر از ترس تنهایی به عشق روی نیاورده اید. حالا خودتان را دوست دارید، به خود عشق می‌ورزید و برای جبران خلا‌های عاطفی خود وارد رابطه نمی شوید. از خودتان میپرسم؛ کدام عاشقی زیباتر است؟؟؟ عمل عاشقی از درون اغاز می شود و در بیرون نمود پیدا می‌کند.

چیزی را که ندارید نمی‌توانید به دیگری بدهید!

شریک عاطفی شما دقیقا همان مقداری که خود را دوست دارد، می‌تواند شما را دوست داشته باشد. چرا که بیش از آن در وجود خود ندارد که بخواهد شما را نیز بهره مند کند. شخصی را تصور کنید که هیچ شناختی از خود ندارد و هنوز مفهوم عشق را در وجود خود حتی اندک، درک نکرده است و با کوله باری از احساس نیاز به سمت شما می‌آید. ما مفهوم عشق را فقط با وجود دیگری درک کرده ایم و این واقعا خیانت به خودمان است. متاسفانه در جامعه ما جا افتاده که دختر و پسر به سن و موقعیت خاصی که می رسند، حتما باید ازدواج کنند و تشکیل خانواده بدهند و هیچ توجهی به خودشناسی و امادگی ذهنی و عاطفی افراد نمی شود. این موجب می شود، شاهد روابطی باشیم که زن و مرد بعد از مدتی برای هم عادی می شوند و فقط بهم عادت می کنند؛ چرا که شریک عاطفی شان دیگر در تملک آنهاست و هر انچه به آن نیاز داشتند را در کنار خود دارند. احساس نیاز دیگر فروکش کرده و خبری از آن عشق پر تب و تاب نیست.

بیشتر بخوانید:
نظریه قانون نیاز در متافیزیک (توسط علی بیک میرزایی)

سخن پایانی:

زمانی که شروع به خودسازی و عاشق خود بودن، تعلق و تملک گرایی در وجود شما کمرنگ می‌شود و جای خود را به محبت می‌دهد. در محبت نیاز کمرنگ است و عشق حقیقی به زیبایی می تواند شکوفا شود. سلطه جویی و تملک گرایی در وجود همه انسان ها هست و جهان امروز نیز به آن بهای زیادی می‌دهد اما درک هرچند اندک از مفهوم عشق حقیقی (نیاز حداقلی! نمی‌گویم بی نیازی) می‌تواند رنگ و بوی جدیدی به عاشقی بدهد.

قلبتان عاشق و آرام❤

توجه: کلیه مطالب این سایت اختصاصی میباشد. هرگونه کپی برداری و استفاده از مطالب این سایت بدون ذکر منبع و لینک به سایت شرعا, عرفا و قانونا ممنوع بوده و عملی خلاف انسانیت میباشد و به صورت جدی پیگرد قانونی به همراه خواهد داشت.